به مناسبت هفته بهداشت روان 18 الی 24 مهرماه
چهارشنبه 24مهرماه-رسانه و نشاط جامعه
رسانه‌ها اعم از سنتی و مدرن، چهار کارکرد اصلی دارند: کارکرد شادی، آموزشی، اطلاع‌رسانی و سرگرمی.
استیلای رسانه‌ها که حاصل توانایی انسان در تولید و گسترش فن‌آوری‌های نوین ارتباطی و اطلاعاتی است، سبب شده همه وجوه زندگی انسان اعم از فردی، خانوادگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، از تأثیر و قدرت نفوذ رسانه‌ها در امان نماند و زندگی انسان و حیات اجتماعی او تغییر جدّی کند که نادیده گرفتن آن ممکن نیست.
رسانه‌ها اعم از سنتی و مدرن، چهار کارکرد اصلی دارند: کارکرد شادی، آموزشی، اطلاع‌رسانی و سرگرمی.
رسانه در ایجاد شادی سه نقش عمده بر عهده دارد: 1.تولید شادی و نشاط در جامعه 2.انعکاس و گسترش شادی و نشاط موجود در جامعه برای هم‌افزایی شادی‌ها و نشاط‌های فردی و اجتماعی 3. نظارت بر نقش سایر دستگاه‌ها در عمل کردن به وظایف و مسئولیت‌های خود در گسترش شادی نشاط.
نقش‌های سه‌گانه تبیین، ترویج و تعمیق شادی و نشاط در جامعه را می‌توان از وظایف رسانه ملی برشمرد.
در جامعه ایرانی، به دلایل تاریخی، فرهنگی و اجتماعی و نیز با توجه به شرایط زندگی، شاید یکی از مشکل‌ترین کارها، شاد کردن و خنداندن دیگران باشد؛ یعنی بر خلاف آستانه غم و اندوه، آستانه شادی در جامعه کنونی ما بسیار بالاست و همین عامل روانی ـ اجتماعی سبب می‌شود شاد کردن مردم کار دشواری باشد.
به‌راستی شادی و نشاط در فرهنگ اسلامی ـ ایرانی ما چه جایگاهی دارد؟
حریم‌های شرعی، عرفی و عقلی آن کدام است؟
چگونه می‌توان شادی‌های مطلوب اجتماعی را سامان داد که کمترین آسیب‌ها را داشته باشند؟
ده‌ها پرسش از این دست، مواردی هستند که باید نهادهای فرهنگی مسئول، ابتدا به پاسخ آن برسند و سپس از محصول کار آنها، رسانه به تولید الگو و مدل‌های شادی رسانهای بپردازد. وقتی خود را در نقش مدیر یک گروه برنامه‌ساز یا حتی یک شبکه تلویزیونی می‌بینیم یا خود را در جای یک تولیدکننده یا نویسنده برنامه فرض می‌کنیم و می‌‌خواهیم برای شادی و نشاط جامعه خود، برنامه‌ای بانشاط و شادی‌افزا تولید کنیم، بدیهیترین و نخستین نکته‌ای که ذهن ما را به خود مشغول خواهد کرد، این است که حریم‌ها و محدودیت‌ها چیست؟ دست ما تا کجا باز خواهد بود؟ حدود شرعی مسئله چیست؟ مرزهای عقلی پرداختن به این موضوع کجاست و عرف چه چیزهایی را از ما نمی‌پذیرد؟ برداشت‌های مختلف عرفی در جامعه چه محدودیت‌هایی را به ما تحمیل می‌کند؟ ذی‌نفعان سازمان رسانهای از ما چه توقعی دارند و چه چیزی برای آنها مطلوب نیست؟ سرعت سرسام‌آور زندگی انسان و پیچیدگی‌های آن، فرصت‌ها را برای تفریح و سرگرمی از انسان گرفته است ازاین‌رو، تنها منبعی که می‌تواند شادی و نشاط ارزان را برای او به ارمغان آورد، رسانه‌ها و در رأس همه، تلویزیون است. بنابراین، می‌توان گفت برای مخاطبان رسانهای مانند تلویزیون، تأمین حداکثری نشاط، شادی و تفریح، انتظاری است که برآمده از شرایط عصر ارتباطات و اطلاعات است.
دلایل زیر، ضرورت پرداختن به شادی و نشاط و تفریح و سرگرمی در رسانه ملی:
کارکرد رسانه‌ها و مهم بودن تفریح در میان کارکردهای دیگر
حاکمیت شرایط جدید انسان و نیاز او به شادی و نشاط
جمعیت جوان و پرتحرک و مخاطبان زیاد این برنامه‌ها و شبکه‌ها در کشور
رسانه‌های رقیب و استفاده از تمام توان و ابزار خود برای جذب مخاطبان داخلی
رویکرد و برنامه دیگری که باید در رسانه ملی بدان اهتمام نشان داده شود، این است که ضرورت و اولویت‌دار بودن موضوع شادی و نشاط در رسانه ملی به رسمیت شناخته شود و این مهم در سایه دیگر اولویت‌ها گم نشود
نظر دهید