شبکه بهداشت و درمان بندر انزلی

گروه گوشت و تخم مرغ از گروه های غذایی اصلی در هرم غذایی است که شامل گوشت قرمز ( گوسفند و گوساله، شتر )، گوشت سفید ( مرغ، ماهی، پرندگان، بوقلمون و شتر مرغ ) و تخم مرغ است. این گروه حاوی پروتئین، آهن، روی و سایر مواد مغذی است.

پروتئین مرغ و طیور، مانند سایر گوشت ها، پروتئین با کیفیت بالا می باشد.

پوست مرغ به دلیل محتوای چربی مقدار کالری را حدود 25 تا 30% افزایش می دهد. بیش از نیمی از چربی مرغ از چربی های غیر اشباع و فقط یک سوم چربی های اشباع شده تشکیل شده است.

گوشت مرغ نیز دارای آهن با کیفیت بالا است و میزان آن در ران مرغ بیشتر از سینه مرغ است، همچین مرغ حاوی ویتامین B12 و کولین است که در کنار هم باعث رشد مغز در کودکان می شود و به بهبود عملکرد سیستم عصبی و عملکرد شناختی در سالمندان کمک کند.

مرغ سایز: در فرهنگ مصرف مردم کشور ما معمولا مرغ های درشت ارجحیت دارند و این موضوع باعث می شود طول دوره پرورش مرغ طولانی شده و میزان آنتی بیوتیک مصرفی نیز افزایش یابد. مرغ هایی با دامنه وزنی حدود 6/1 تا ۲ کیلوگرم در بهترین شرایط سلامت هستند. مرغ هایی که طولانی تر از این مدت پرورش می یابند و درشت تر می شوند احتمال وجود مقادیر بیشتر  باقی مانده آنتی بیوتیک در گوشت آنها زیاد است. منظور از مرغ سایز، مرغ هایی هستند که وزن کمتر از 2 کیلوگرم داشته باشند. مصرف مرغ سایز در مقایسه با مرغ هایی با وزن بیشتر به دلایل زیر مناسب تر است:

1- چربی کمتر: مرغ سایز مقدار چربی کمتری دارد در حالی که مرغ های درشت مقادیر زیادی چربی دارند. کاهش سن کشتار موجب تردی و افزایش کیفیت گوشت ران و سینه شده و کاهش چربی محوطه بطنی را به همراه خواهد داشت

2- قدرت خرید بیشتر: تولید مرغ با وزن کمتر موجب افزایش توان خرید اقشار کم درآمد به دلیل سبکتر بودن لاشه مرغ می شود.

3- دارای حداقل باقی مانده آنتی بیوتیک: با توجه به اینکه آنتی بیوتیک ها بیشتر در بافت چربی ذخیره می شوند و کاهش سن کشتار موجب کاهش حجم چربی ذخیره شده در بافت ها می گردد، این امر می تواند در ماندگاری کمتر آنتی بیوتیک ها موثر باشد.

4- کاهش ابتلا به بیماری های غیر واگیر: چربی موجود در مرغ درشت موجب افزایش دریافت چربی و در نتیجه اضافه وزن، چاقی، اختلال چربی خون و ... می شود.